Η Συνάντηση Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Κάρντιφ (04/09) και η πΓΔΜ.
Λίγος πολιτικός και διπλωματικός χρόνος έχει απομείνει για τη προετοιμασία μας για τη Συνάντηση Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα γίνει στο Κάρντιφ της Ουαλίας.
Όπως γράφαμε στο άρθρο του Φεβρουαρίου, η Ελλάδα πρέπει να μορφοποιήσει και να δημοσιοποιήσει τη θέση της στο θέμα της διεύρυνσης και ειδικά σε σχέση με τη πΓΔΜ. Με βάση βέβαια το πολύτιμο κεκτημένο του Βουκουρεστίου ( 2008) και του Σικάγου ( 2012). Continue reading
Τουρκία: μια πανίσχυρη χώρα με διαχρονικά σταθερή πολιτική, με στόχους και στρατηγική». Ή «μια χώρα οι πολιτικοί της οποίας σέβονται τους σταθερούς θεσμούς στους οποίους κορυφαία θέση έχουν το στράτευμα και η διπλωματική υπηρεσία». Και «Τουρκία, μια χώρα με συνέπεια και συνέχεια στην εξωτερική της πολιτική, η οποία μόνο επιτυχίες γνωρίζει». Αυτές είναι, συνήθως, οι στερεότυπες φράσεις και οι χαρακτηρισμοί, μείγμα δέους και ενός κρυπτοθαυμασμού, οι οποίες, κατά κανόνα, συνοδεύουν τις πλέον έγκυρες αναλύσεις για τη γειτονική μας χώρα. Continue reading
απόσπασμα από την ομιλία στο πανεπιστήμιο YASAR, στη Σμύρνη (18/03/2014) και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Herald (NATO Rapid Deployable Corps GReece)
1. NEVER AGAIN?
These were the words used by our fathers in the aftermath of the bloody and catastrophic Second World War.
We all wished to send a clear message: no more wars, no more inhuman treatment; no more concentration camps; no genocides and ethnic cleansing.
Mauthausen and Auschwitz as well as Kalavryta and Distomo in Greece are tragic reminders of inhuman behavior.
It is impossible to forget. Continue reading
Μερικές σκέψεις για το μεταβαλλόμενο περιεχόμενο των εθνικών θεμάτων: Κυπριακό και Όνομα πΓΔΜ.
Να μια ακόμη έννοια που πρέπει να αναθεωρηθεί . Στη πορεία μου, σαν διπλωμάτης, ομολογώ ότι είχα πάντοτε μπροστά μου σε καθημερινή βάση το πακέτο των λεγομένων εθνικών θεμάτων με τα οποία γαλουχήθηκε η δική μας γενιά διπλωματών, στρατιωτικών, πολιτικών, δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών κλπ.
Το Κυπριακό κυριαρχούσε όταν ήμουν παιδί στην ατμόσφαιρα και στη καθημερινότητα των εθνικών ερεθισμάτων (χρησιμοποιώ τον όρο όπως χρησιμοποιείται στη πολιτική κοινωνιολογία). Ήταν στη κορυφή των προτεραιοτήτων και του εθνικού μας πάθους, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’50. Continue reading
Ευρώπη – Βαλκάνια
Ποτέ δεν έκρυψα ότι είμαι βαθιά ευρωπαϊστής. Όχι απλά πολίτης της Ευρώπης. Αλλά ακτιβιστής της Ενωμένης Ευρώπης. Ποιας όμως Ευρώπης;
Ταυτόχρονα, είναι συστατικό στοιχείο αυτογνωσίας να ομολογήσω ότι τα Βαλκάνια είναι πια η δεύτερη φύση μου. Έχοντας ασχοληθεί συνεχώς, συστηματικά με τη γειτονιά μας πάνω από είκοσι χρόνια.
Στα Βαλκάνια, μετά από τρεις βαλκανικούς πολέμους στον εικοστό αιώνα, δυο στην αρχή και ένα δεκαετή στο τέλος, η διαδικασία επούλωσης των πληγών έχει ήδη ξεκινήσει αλλά δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Οι εχθροί του χθες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αναδιαμορφώσουν την διαδικασία συμφιλίωσης. Continue reading
Είμαι υπερήφανος για την καταγωγή μου. Ο παππούς από Δημητσάνα. Η γιαγιά από Στεμνίτσα. Ο παππούς ήταν μια «εξωχώρια εταιρεία» της εποχής του. Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια αν είχε δηλώσει ως φορολογική έδρα της εμπορικής επιχείρησης τη Στεμνίτσα. Αυτό που ξέρω είναι ότι, μεταξύ άλλων ,ήταν υπαίθριος και πλανόδιος έμπορος. Φόρτωνε τα μουλάρια και τα γαϊδούρια στη Στεμνίτσα και κατέβαινε να πουλήσει στην Αχαϊκή γη. Τελικός όμως προορισμός ήταν η Πάτρα.
Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο «Η Άλλη Κρίση – Η Μαρτυρία Ενός Πρέσβη» αναφέρομαι στο τρόπο με τον οποίο σε ηλικία έντεκα χρονών γνώρισα για πρώτη φορά τους θείους μου Ντίνο και Ηλία γύρω στο 1960. Κατά την εκδοχή του πατέρα και της μάνας γύριζαν από το Παρίσι. Στην πραγματικότητα από τη Μακρόνησο.
Η γιαγιά μου από τη πλευρά του πατέρα μου ήταν πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη. Περιγράφω στο βιβλίο το προσφυγικό παράπηγμα στις Τζιτζιφιές στο οποίο έμεινε μέχρι το θάνατο της. Εκεί μεγάλωσε ο πατέρας μου. Σε δύσκολο περιβάλλον στην απόχρωση του γκρι. Continue reading
To κείμενο της ομιλίας μου στο American University in Iraq, Sulaimani (Κουρδική Περιφερειακή Αρχή),
όπως δημοσιεύθηκε στο Huffington Post
1. From Berlin to Berlin
NEVER AGAIN. These were the words used by Winston Churchill in the aftermath of the bloody, cruel and devastating Second World War.
No more inhumane treatment; no more concentration camps; no genocide and ethnic cleansing.
Mauthausen and Auschwitz as well as Kalavryta and Distomo in Greece are permanent, albeit tragic, reminders of barbaric behavior displayed by humans.
Toxic and nervous gas were used in Europe during the First World War and in the Nazi concentration camps during the Second.
Much before the Anfal genocidal campaign in Iraq directed mainly against the Kurds.
It is impossible to forget.
A very dark page; the darkest page of contemporary European history; written exclusively by European protagonists. History repeats itself.
The ”Day After”, we were united in saying ”NEVER AGAIN.”
Europe was trying to recover. Yet, the path of and to reconciliation and peace proved to be difficult. The wound healing process was engaged. Lofty ideas and language.
Apparently, the reality was different. Continue reading
Η ομιλία μου στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου μου ” Η Άλλη Κρίση – Η Μαρτυρία Ενός Πρέσβη”.
Καλοτάξιδο μου λένε. Καλοτάξιδο.
Αυτή είναι η ευχή που ακούω συχνά τις τελευταίες μέρες. Με αφορμή αυτό το βιβλίο. Ομολογώ με ξαφνιάζει.
Γιατί πίστευα ότι είχα πια φτάσει στην Ιθάκη. Ήταν αγνώριστη. Continue reading
Μια κριτική προσέγγιση της θέσης της σημερινής Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από κείμενα των Αρχαίων Κλασσικών.
Αυτή την Κυριακή, καθώς οι Έλληνες θα ψηφίζουν μαζικά στις βουλευτικές εκλογές, ελπίζω ταπεινά ότι θα μπορέσουμε να αντλήσουμε μερικά διδάγματα από την κλασική Αθήνα. Οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, την επομένη οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι εταίροι τους θα πρέπει να αναζητήσουν τις σωστές λύσεις που θα εγγυηθούν την σταθερότητα και ασφάλεια στην Ευρώπη .Υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει λύση έξω από το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θεραπεία για τα υπαρξιακά προβλήματα της Ευρώπης και της Ελλάδας δεν είναι λιγότερη ή καθόλου Ελλάδα. Επίσης από την ελληνική σκοπιά, η θεραπεία δεν μπορεί απλά να σημαίνει λιγότερη ή καθόλου Ευρώπη. Continue reading
