Η Συνάντηση Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Κάρντιφ (04/09) και η πΓΔΜ.
Λίγος πολιτικός και διπλωματικός χρόνος έχει απομείνει για τη προετοιμασία μας για τη Συνάντηση Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα γίνει στο Κάρντιφ της Ουαλίας.
Όπως γράφαμε στο άρθρο του Φεβρουαρίου, η Ελλάδα πρέπει να μορφοποιήσει και να δημοσιοποιήσει τη θέση της στο θέμα της διεύρυνσης και ειδικά σε σχέση με τη πΓΔΜ. Με βάση βέβαια το πολύτιμο κεκτημένο του Βουκουρεστίου ( 2008) και του Σικάγου ( 2012).
Στο άρθρο μας είχαμε προβλέψει ότι ο κ. Νίμιτς θα έκανε νέα προσπάθεια προκειμένου να διευκολύνει τη ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας. Αυτό θα πράξει αρχής γενομένης από τις συναντήσεις του Μαΐου.
Εν τω μεταξύ, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στη Κριμαία , η απειλή δημιουργίας ”τετελεσμένων γεγονότων” και η πρόταξη μετά από πολλά χρόνια της Ρωσικής απειλής στην ανάλυση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. δίνουν στο θέμα της διεύρυνσης της Συμμαχίας νέα δυναμική και επείγοντα χαρακτήρα . Θα ήταν σφάλμα η ελληνική πολιτική ηγεσία να υποτιμήσει τα δυο αυτά στοιχεία, απορροφημένη όπως είναι από τις εσωτερικές εξελίξεις, τις εκλογές του Μαΐου και τη διαχείριση της Προεδρίας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Αθήνα πρέπει να αναλάβει τη πρωτοβουλία των κινήσεων και εγκαίρως , από τώρα δηλαδή , να μορφοποιήσει τη θέση της και να επιχειρήσει να διευρύνει τα ερείσματα της.
Η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας γνωρίζει από πρώτο χέρι τις προσδοκίες του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον.
Η προσφυγή σε δημοψήφισμα για την πΓΔΜ, πριν από οποιαδήποτε δέσμευση μας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, πρέπει τη στιγμή αυτή να είναι η αφετηρία και όχι η κατάληξη του εθνικού μας διαπραγματευτικού σχεδιασμού. Αν μη τι άλλο, κερδίζουμε πολιτικό χρόνο τον οποίο ειδικά τη στιγμή αυτή τόσο ανάγκη έχουμε.